第2611章 一天五百年!(1 / 4)

幽王和疯子相继进入大殿。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“小疯子?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p白眼狼一愣,眼中顿时爬起一丝喜悦。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“不行,不行。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“现在出去不就被幽王抓个正着,到时哥怎么解释?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“跟他说,就没事来闲逛闲逛?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“傻子才会相信。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p白眼狼继续藏在石椅后面。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p咚!!

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p突然。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p伴随着一道脚步声,一个女‘性’巨人跑到大门外。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“幽王大人。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p正是血竹。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p此刻她一脸焦急。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“怎么?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p幽王转头狐疑的看着她。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p血竹道“那狼崽子不见了。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“什么?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p幽王神色一愣,怒道“本王不是让你盯着它吗?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“我有盯着啊,可我盯不住啊!”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p血竹满脸委屈。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p幽王道“那还不快去找!”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p血竹低着头道“古城里里外外,我都已经找遍了。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“那就去城外找找。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p幽王道。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“好。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p血竹点头,正要转身离去。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p但这时。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p疯子看向血竹,开口笑道“血竹,不用找了。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“恩?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p血竹